به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات (مرکز تحقیقات مخابرات ایران)، در این کارگاه ابتدا یک مدل برای پوشاننده‌‌های حفره‌‌های ساختاری ارایه شد  و سپس به اثبات اینکه،  حل کردن این مدل یک مساله NP-hard است پرداخته شد. همچنین به بررسی الگوریتم‌‌های Bounded inverse closeness centrality و Algorithm based on closeness centrality پرداخته شد.

بنا بر این گزارش این الگوریتم‌ها مولف برای شناسایی گره‌‌های پوششی حفره ای بوده است. در انتها این الگوریتم‌ها که توسط آقای رضوانی  توسعه یافته است مورد بررسی قرار گرفته و شاخص‌‌های بهبود در بکارگیری آنها بیان گردید.