مناطق قطبی ماه محل دهانه ها و فرورفتگی های دیگری است که هرگز نور خورشید را دریافت نمی کنند. امروزه گروهی از محققان به رهبری موسسه ماکس پلانک برای تحقیقات منظومه شمسی (MPS) در آلمان بالاترین وضوح تصاویر را تا به امروز ارائه کرده اند که 17 دهانه از این قبیل را پوشش می دهد. دهانه های این نوع می توانند حاوی آب یخ زده باشند و آنها را برای ماموریت های آینده قمری جذاب می کند .

محققان بیشتر بر دهانه های نسبتاً کوچک و قابل دسترسی که توسط شیب های ملایم احاطه شده اند تمرکز کردند. در واقع ، سه دهانه در محدوده ماموریت تازه اعلام شده ناسا Volatiles Investigating Polar Exploration Rover (VIPER) قرار دارند ، که قرار است ماه را در سال 2023 لمس کند.

با استفاده از نور خورشید منعکس شده از تپه های مجاور و روش پردازش جدید تصویر ، محققان اکنون تصاویری با سرعت 1-2 متر در پیکسل تولید کرده اند که در بهترین حالت یا بسیار نزدیک به بهترین قابلیت دوربین ها قرار دارد.

ماه بیابانی سرد و خشک است. بر خلاف زمین ، آن را با یک جو محافظ احاطه نکرده و آبی که در هنگام شکل گیری ماه وجود داشته است مدتهاست تحت تأثیر تابش خورشید تبخیر شده و به فضا رفته است. با این وجود ، دهانه ها و فرورفتگی در مناطق قطبی دلایلی را برای امید به منابع محدود آب ایجاد می کند. با این حال ، مناطق تحت سایه دائمی مورد توجه علمی نیستند. اگر قرار باشد انسانها مدت زمان طولانی را روی ماه بگذرانند ، آب طبیعی منبع ارزشمندی خواهد بود و دهانه های سایه دار و فرورفتگی مقصد مهمی خواهند بود.

با این حال ، گرفتن تصاویر در تاریکی عمیق مناطق تحت سایه دائمی بسیار دشوار است. برای حل این مشکل ، محققان یک الگوریتم یادگیری ماشین به نام HORUS (Hyper-efektive nOise Removal U-net Software) ایجاد کرده اند که چنین تصاویری پر سر و صدا را "پاک" می کند. از بیش از 70،000 تصویر کالیبراسیون LRO که در قسمت تاریک ماه گرفته شده و همچنین اطلاعاتی در مورد دمای دوربین و مسیر فضاپیما استفاده می کند تا تشخیص دهد که کدام ساختارها در تصویر مصنوعی هستند و کدام واقعی. به این ترتیب ، محققان می توانند به وضوح حدود 1 تا 2 متر در پیکسل برسند ، که پنج تا ده برابر بیشتر از وضوح تصاویر قبلی است. با استفاده از این روش ، محققان اکنون تصاویر 17 منطقه سایه دار از منطقه قطب جنوب قمری را که اندازه آنها بین 0.18 تا 54 کیلومتر مربع است ، دوباره ارزیابی کرده اند.

در تصاویر به دست آمده ، ساختارهای کوچک زمین شناسی تنها چند متر عرض آنها بسیار واضح تر از قبل قابل تشخیص است. این ساختارها شامل تخته سنگ یا دهانه های بسیار کوچک است که در همه جای سطح ماه یافت می شود. از آنجایی که ماه جو ندارد ، شهاب سنگ های بسیار کوچک بارها روی سطح آن می افتند و چنین کوچک دهانه هایی را ایجاد می کنند.

204000703.059