به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، دکتر محسنیان راد استاد دانشگاه امام صادق (ع) با اشاره به شکل گیری اولین روابط عمومی در سال 1906 در آمریکا گفت: روابط عمومی‌ها در دنیا دو مرحله را پشت سرگذاشته و اکنون در مرحله سوم، تجزیه و تحلیل و بازتاب پیام‌ها به مدیران ارشد و بالادستی قرار دارند.

وی ورود روابط عمومی به کشور‌های در حال توسعه را از سال 1950 دانست و افزود: روابط عمومی در این کشورها تقلیدی از کشور‌های توسعه یافته بوده است و در بسیاری از این کشور‌ها از جمله کشور ما به دلیل ساختار اقتدارگرای نظام پهلوی هیچ یک از مراحل رشد خود را طی نکرد.

وی ادامه داد: در جمهوری اسلامی ماهیت مدیریت بومی است که خصلت‌‌های چندگانه ای از جمله خودجوشی، غیر تحکم آمیزبودن، مشارکت داوطلبانه و تحریک عاطفی را در ذات خود دارد.

 وی با اشاره به موفقیت این شیوه مدیریت در دوره‌‌های کوتاه مدت مانند جنگ تحمیلی تاکید کرد: در زمانی که مدیریت پیچیده تر و بلند مدت می شود، این شیوه با نیازمندی‌‌های جدیدی روبرو خواهد شد که می توان به درجات متفاوت از تخصص، کارایی، انطباق با شرایط و تعهد قانونی رسید.

استاد دانشگاه امام صادق (ع) اظهار داشت: در شرایطی که این سه عنصر در کنار هم قرار نگیرند، سرگردانی در انتخاب مخاطب اصلی روابط عمومی‌ها به وجود می‌آید.

دکتر محسنیان راد ادامه این وضعیت را به تشکیل روابط عمومی بازخورد گریز منتج دانست و افزود: در این زمان است که  بروکراسی آشفته، کارکنان و مخاطبان ناراضی در جامعه به وجود می آیند.

وی با اشاره به آیه 148 سوره نساء و آیه 10 سوره رعد گفت: وظیفه اصلی روابط عمومی در ایران کشف علل ناکارایی‌‌های جامعه به مدیران ارشد و مقامات بالاتر سازمان است تا در دهکده جهانی زودتر از رسانه‌ها به رفع آنها بکوشد.