یکی از اهداف کار دیوید امولیس از دانشگاه پردو و تیمی از دانشمندان این است که از هوش مصنوعی در زیست شناسی استفاده می کنند تا ببینند چگونه سلول ها از خود در برابر حملات شیمیایی یا مکانیکی دفاع می کنند و یا آسیب های خود را با کمک ورودی های بیوشیمیایی و مکانیکی ترمیم می کنند.

امولیس از هوش مصنوعی در چندین پروژه مهندسی زیست پزشکی خود استفاده کرد ، از جمله کمی کردن تصاویر و شبیه سازی سلول های در حال توسعه. او دریافت که نتایج را بهتر ، زودتر و سریعتر ارائه می دهد .

او از هوش مصنوعی برای توسعه زیست شناسی و مهندسی از طریق بررسی چگونگی ادغام سیگنال های سلولی برای مبارزه با مهاجمان یا فعال شدن برای ترمیم زخم ها استفاده می كند ، كه هر دو برای بقا ضروری هستند.

با هوش مصنوعی ، امولیس و دانشمندان می توانند از شبیه سازی های سه بعدی کامل ساختارهای بیولوژیکی برای ایجاد قابلیت های پیش بینی استفاده کنند. این به آنها اجازه می دهد تا ببینند چگونه شکل شبکه ها و بافت ها می تواند تغییر کند.

سپس آنها می توانند سیستم های بیولوژیکی مختلف را مانند شیمی سلول و سیگنالینگ شیمیایی و مکانیک و تغییرات مکانیکی به یکدیگر متصل کنند تا نتایج را در سیستم های پیچیده تر پیش بینی کنند.

امولیس می گوید: "ما در حال رسیدن به جایی هستیم که می دانیم چگونه یک بافت رشد می کند ، شکل می گیرد و به چیزی تبدیل می شود که ساختار و عملکرد مناسب بر اساس ژنوتیپ ها ، ژنتیک و مسیرهای سیگنال دهی دارد.زیست شناسی قادر است از همه این موارد به طور همزمان در مراحل زندگی و توسعه استفاده کند. نحوه انجام آن یک هماهنگی شگفت انگیز است که تنها از طریق ترکیب شبیه سازی و هوش مصنوعی قابل استفاده است."

رهبران Umulis و EMBRIO همچنین قصد دارند از برنامه های منبع باز موجود استفاده کنند ، اما برنامه های هوش مصنوعی و بیولوژیکی بیشتری را برای دانش آموزان توسعه می دهند.

201000717.047