آژانس فضایی اروپا  در صفحه اینستاگرام خود نوشت: محققان جوان از مرکز فضانوردان اروپا از تصاویر بخشی موسوم به "دیسک‌های اپتیک" در چشم فضانوردان مستقر در فضا برای آموزش یک مدل هوش مصنوعی و نظارت بر سلامت چشم استفاده کردند.

اگر همه چیز خوب پیش برود، این مدل برای تشخیص خودکار تغییرات در اعصاب بینایی فضانوردان موسوم به "سندرم عصبی-چشمی مرتبط با فضا"  مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

به نظر می‌رسد این سندرم که اولین بار در "جان لینچ فیلیپس"  فضانورد ناسا در سال ۲۰۰۵ طی ماموریتش به ایستگاه فضایی بین‌المللی به همراه روبرتو ویکتوری ، فضانورد ما و "سرگئی کریکالف" ، فضانورد روسکاسموس تشخیص داده شد، اکنون در حدود دو سوم فضانوردان وجود داشته باشد و به قرار گرفتن طولانی‌ مدت در معرض ریزگرانش ارتباط داشته باشد.

این عارضه همچنین به عنوان خطر شماره ۲ برای سلامت انسان در سفر به مریخ نامگذاری شده است که با سفر فضانوردان فرای زمین، تبدیل به حوزه‌ای مهم برای تحقیق و نوآوری می‌شود.

در واقع "Eoin Tuohy" در طول دوران کارآموزی خود به تطبیق یک لنز چشمی با یک تبلت در فضا کمک کرد. این لنز چشمی برای تشخیص بالینی چشم به طور عادی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

او می‌گوید: این دستگاه به پشت آی‌پد متصل شده و به فضانوردان این امکان را می‌دهد که با استفاده از دوربین، تصاویری ضبط و با استفاده از یک اپلیکیشن به نام "Everywear" آن‌ها را به زمین ارسال کنند.

آژانس فضایی اروپا از این اپلیکیشن برای جمع‌آوری داده‌های پزشکی و فیزیولوژی فضانوردان استفاده می‌کند.

204001025.391